Het Royal Danish Ballet vroeg Sidi Larbi Cherkaoui om een nieuw werk te maken op muziek van Stravinsky. Cherkaoui koos voor de muziek van Pulcinella. In plaats van dit verhaal op een letterlijke manier te vertalen, kiest Cherkaoui ervoor om te werken rond bepaalde thema's (ecologie, gemeenschap versus individu, sprookjes, het element hout, goed en kwaad,...) en wacht af hoe het verhaal zich ontvouwt tijdens de repetities.

Hij werkt nauw samen met danser James O'Hara en de cast, onder wie Gudrun Bojesen, sterdanseres bij het Royal Danish Ballet. Het scènebeeld, ontworpen door Rikke Juellund, heeft twee grote beklimbare bomen die de ruimte vullen. De bladeren liggen verspreid op de scène, wat op herfst wijst. De dansers bewegen in dit denkbeeldige bos. Als vreemde wezens gaan ze van de ene boom naar de volgende. Ze interageren met elkaar tot er plotseling een man, die aan de zijkant van het podium ligt, wakker wordt. Hij besluit om een boom om te hakken. Vanaf dan ontrolt het verhaal zich. Wanneer de dansers de kapotte boom proberen te herstellen in een moment van gedeelde hoop en schuld, breekt de andere boom ook. Geïnspireerd door de natuur, origami en schaduwspel, is L'Homme de Bois een vreemd fantasieverhaal. De esthetiek van de voorstelling wordt versterkt door de prachtige kostuums van Hedi Slimane (Dior). L'Homme de Bois werd gepresenteerd samen met Le Sacre du Printemps, een ballet van Jorma Uotinen.