Ema Yuasa begon te dansen in Hiroshima in Japan. In 1999 startte ze haar opleiding aan de Académie de Danse Classique Princesse Grace onder de directie van Marika Besobrasova, waar ze afstudeerde met onderscheiding in 2001. Na gedanst te hebben bij het Dresden Ballet (2002) en het Ballet de l’Opéra de Nice (2003), trad ze in 2004 toe tot NDT2 en later in 2006 tot NDT1. Daar danste ze in stukken van onder andere Jiri Kylian, Mats Ek, William Forsythe, Ohad Naharin, Hans van Manen, Paul Lightfoot, Sol León, Crystal Pite, Johan Inger, Tero Saarinen, Syusaku Takeuchi, Wayne McGregor, Stephan Toss, Marco Goecke, Medhi Walerski, Alexander Ekman, Gabriela Carrizo & Franck Chartier (Peeping Tom) en Sharon Eyal & Gui Behar.

In 2010 begon ze te choreograferen tijdens SWITCH, en enkele van haar stukken werden opgevoerd in Korzo Theater. In 2012 maakte ze een locatievoorstelling op het Inu-Jima eiland in Japan. In 2014 creëerde ze een stuk voor de dansers die deelnamen aan de Summer Intensive Dance Course van NDT. Kronos Quartet nodigde haar uit om mee te dansen als gastdanser, en naar aanleiding hiervan maakte ze een solo voor Prelude to a Black Hole.

In november 2015 begon ze als freelancer, sloot ze zich aan bij Idan Sharabi&Dancers, Opto van Rei Watanabe, danste ze als gastdanser in het Royal Swedish Ballet, trad ze op bij Sasha Waltz’s Körper en danste ze de rol van Juliet in Juliet and Romeo van Mats Ek. 

Ema werkte samen met artiesten zoals de pianiste Tomoko Mukaiyama (in Home en Gaka), modeontwerpster Tamae Hirokawa (enchaîne, XHIASMA), architect Tsuyoshi Tane, Japanse Noh acteur Noboru Yasuda en mediakunstenaar Akira Wakita. Vanaf 2016 werkt ze voor Eastman, en danst ze in Les Indes galantes, Satyagraha, m¡longa, Nomad en het theaterstuk Pluto van Sidi Larbi Cherkaoui. Ze ontving de dertiende Japan Dance Forum Award voor haar prestaties als danser en choreograaf in 2018.