“Schepper van haar eigen mythen”. Zo noemde The New York Times Ghalia Benali, de Tunesisch-Belgische kunstenares die haar artistieke carrière begon in 1992 als zangeres, schrijfster, componiste, danseres, beeldend kunstenares, schilderes, vormgever & actrice. 

Als een natuurlijk resultaat van de extremen die ze doorleefde en probeerde te verzoenen, mengt ze in haar werk verschillende soorten muziek, verbindt ze verschillende culturen, doet ze het oude herleven en het nieuwe ontspruiten. Ghalia werd geboren in Brussel, en opgevoed in het zuiden van Tunesië. Ze studeerde grafisch ontwerp aan het St. LUC Institute in Brussel. Haar muziek staat bekend om zijn toeschrijving aan meerdere genres en het definiëren van moderne Arabische muziek.

Ghalia Benali werd bekend onder de bijnamen “De Aretha Franklin van Carthago”, “De dochter van de wind”, “Ambassadrice van Arabische cultuur”, “De kleindochter van Om Kolthoum”, om er maar een paar te noemen. 

Benali werd door The New York Times bekroond als een van de tien Meest Herinnerde Live-Optredens van 2013. Ze ontving de World of Music Award voor het beste wereldmuzieknummer van The British Independent Organization in 2008, de prijs voor Beste Actrice in Spanje in juni 2016 door de Women for Africa Foundation en werd door Les Magrittes Du Cinema 2017 genomineerd als Meest Beloftevolle Actrice voor haar rol in de Tunesische film As I Open My Eyes van de Tunesische jonge regisseuse Leila Bouzid, en ontving onlangs de prijs voor Beste Actrice van African Cinema Festival - Ecran Noir voor haar rol in de film Fatwa van de bekende Tunesische regisseur Mahmoud Ben Mahmoud.

Haar rijke artistieke repertoire bestaat uit tien muziekalbums en vele muzikale samenwerkingen, vijf films, een Egyptische televisieserie, een boek, musical en tentoonstellingen van schilderkunst.