Met studies in klassieke gitaar belandde Jean-Claude Acquaviva in 1978 als performer bij de groep A Filetta. Hij werd de componist van de groep en schreef zijn eerste liederen op 13-jarige leeftijd.

Zijn opleiding en zijn voorliefde voor klassieke muziek en de oorsprong ervan maakten van hem een atypische muzikant. Acquaviva vertrekt telkens vanuit de traditie en gaat van daaruit op zoek naar nieuwe combinaties en mogelijkheden. Dit leidt tot harmonische en ritmische experimenten die voor een groot deel bijdragen aan de identiteit van het vocaal ensemble A Filetta.

Zijn ontmoetingen met verschillende tradities (Georgisch, Bulgaars, Albanees, Sardisch) en de invloed die andere muzikanten en componisten op zijn muziek hebben, brachten hem ertoe om te reizen tussen orale en geschreven muziek.

Acquaviva heeft al veel samenwerkingen voor het theater achter de rug. Hij creëerde koren voor Medea (van Seneca) geregisseerd door Jean-Yves Lazannec, voor La Grammaire de l’imagination uit het werk van Gianni Rodari en voor Grossu Minutu van Orlando Forioso. Voor die laatste maakte hij ook bewerkingen van Passione, Salve Regina en Via Crucis. Daarnaast heeft hij ook gedichten van Fernando Pessoa op muziek gezet. Het resultaat daarvan, Pessoassion, werd geregisseerd door Marion Schmidt-Kumke in Theater Lörrach in 2008.

Andere realisaties hebben geleid tot samenwerkingen tussen A Filetta en artiesten als Bruno Coulais, Danyel Waro, Paolo Fresu en Daniele di Bonaventura, Conductus, de Japanse groep Kodo en het Nederlandse ensemble NBE. In 2004 componeerde Acquaviva voor het Festival de Saint Denis een requiem: Di Corsica Riposu, Requiem pour deux regards, een werk voor 6 stemmen, een verteller en een bandoneon.

Hij werkte in 2004 samen met Sidi Larbi Cherkaoui voor de creatie In Memoriam, in opdracht van les Ballets de Monte Carlo. En dan opnieuw in 2007 voor Apocrifu, een samenwerking met de Muntschouwburg.